Welkom op mijn blog

Ik ben Sandra, geboren in 1972 en moeder van Max (2003) verstandelijk gehandicapt en autistisch en Lieke (2005) ondeugend en lief, getrouwd met manlief Cristian sinds 2000. Mijn hobbies zijn kleding maken, quilten, taarten maken, koken, tuinieren en lezen, genoeg dus om daarover af en toe eens iets te vertellen
Ik vind het leuk dat je langskomt en zou het ook leuk vinden als je af en toe een berichtje achterlaat
.

dinsdag 3 december 2013

Nog te goed

We zijn inmiddels alweer bijna 3 weken verder, maar ik wil toch even de verjaardag van Lieke doornemen. Allereerst was ze dit jaar precies op de dag jarig dat ook Sinterklaas in het dorp aankwam. Nu weet Lieke, zoals ze het zelf zegt, het GROTE geheim wel, maar het is toch leuk om naar de intocht te gaan, al is het alleen maar om lekkers te krijgen. Het was die dag een beetje mistig, dus Max en Lieke moesten goed hun best doen om de stoomboot te zien, maar het is gelukt.
 

 Na de intocht snel naar huis, omkleden in verjaardags tenue  omdat de visite kon komen. Lieke wilde heel graag als taart een taart met een parkiet erop. Na lang zoeken op internet een plaatje tegen gekomen die ik zo goed mogelijk heb proberen na te maken. Lieke was tevreden, dus dan heb ik geen klagen. 
Niet alleen kreeg Lieke leuke en mooie cadeaus, ze kreeg ook nog geld en laat dat nu net heel goed van pas komen. Enige tijd geleden heeft ze een kindernaaimachine gezien en daar is ze kwijt van. Nadat de meeste visite weg was, kon ze het niet laten om al haar geld te tellen. En ja hoor, ze had genoeg en wilde eigenlijk meteen de dag erna naar de winkel. Haha dat ging niet even geduld.
 Eerst nog een kinderfeest te vieren. Dit jaar leek het ons leuk om allemaal oud Hollandse spelletjes te spelen, zoals daar zijn sjoelen, koekhappen, zaklopen, ballen gooien en ezeltje prik. De meiden hebben zich uitstekend vermaakt, dus een geslaagd feestje.
 


En toen was het vorige week woensdag dan eindelijk zover, de naaimachine kon gekocht worden. Ze kreeg meteen een lesje over het gebruik en kijk haar eens glimmen. Nu maar hopen dat ze net zoveel naaiplezier als haar moeder gaat beleven, het inspireert wel weer moet ik zeggen. Ik heb mijn eerste goede voornemen al staan, meer in mijn naaikamer doorbrengen en kleding of iets anders maken!

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten