Welkom op mijn blog

Ik ben Sandra, geboren in 1972 en moeder van Max (2003) verstandelijk gehandicapt en autistisch en Lieke (2005) ondeugend en lief, getrouwd met manlief Cristian sinds 2000. Mijn hobbies zijn kleding maken, quilten, taarten maken, koken, tuinieren en lezen, genoeg dus om daarover af en toe eens iets te vertellen
Ik vind het leuk dat je langskomt en zou het ook leuk vinden als je af en toe een berichtje achterlaat
.

zaterdag 16 november 2013

8 jaar

Vandaag is onze mooie dochter jarig, 8 jaar is die lieve schat geworden. Kleine meisjes worden groot/

dinsdag 12 november 2013

Bijpraten

Zo ik neem er even de tijd voor want er valt wel het een en ander te vertellen.
"Klaar voor de start" was het nieuwe thema van de boekenweek dit jaar en tegenwoordig is het kinderen voor kinderen die het thema van de boekenweek ondersteunen met een lied. Vorig jaar zijn ze daar mee begonnen en het leeft meteen veel meer bij de kinderen. In de klas wordt het liedje geoefend en op de opening mochten alle kinderen buiten het liedje ten gehoren brengen voor de ouders. Ook hadden ze in de klas pompons gemaakt als echte cheerleaders stonden de kinderen te dansen en zingen, leuk om te zien.

 En toen was het dan zover, mama en ik gingen naar Texel. We waren nog geen 5 minuten onderweg of we konden alweer huiswaarts want ik was mijn speciale naaivoetje vergeten in te pakken. Daardoor de boot gemist, maar dat was geen probleem want we hadden genoeg te kletsen en de tijd vloog werkelijk voorbij. Traditiegetrouw zijn we op maandag heerlijk naar het strand gegaan om te wandelen en hebben we ook daar geluncht. Om een uur of 2 komt dan de hele groep samen en dit keer was het een feest van herkenning. De gehele groep van vorig jaar was terug gekomen + nog 4 nieuwe vrouwen. Het was echt weer een geweldige midweek en we hebben veel gelachen en hard gewerkt. Het is wel een klus hoor, want we zijn begonnen aan een tweepersoons quilt. Op het moment ligt het even stil, maar in januari willen we weer aan de slag gaan.

In het nieuwe schooljaar hebben de juffen van Max gevraagd of we een foto van het weekend kunnen sturen naar de klas, zodat de kinderen in de kring kunnen vertellen over het weekend. Een leuk initiatief vind ik. Ik vind het leuk om dan een soort van collage te maken zodat hij hopelijk wat meer kan vertellen. Op onderstaande foto zie je ons weekend van de tweede week van oktober. We hadden die zaterdag een drukke dag. In de middag hebben we een fotoshoot gemaakt van ons vieren en daarna door naar een feestje van mijn oom en tante die hun trouwdag vierde met bowlen en chinees eten. De fotoshoot ging wel aardig. We hebben nu een sheet gekregen waar we uit kunnen kiezen en dat is nog even een lastige klus.
Max en Lieke hebben van het bowlen enorm genoten. Voor de kinderen hadden ze de geulen afgezet dus iedere bal ging naar de kegels toe. 

Na de midweek was het al heel snel herfstvakantie. Lieke praat al een tijdje dat ze op kunstschaatsen wil. Op de site van de kunstschaatsvereniging van Dordrecht had ik gezien dat er in de vakanties snelcursussen werden gegeven. Mijn ouders vonden dat zo leuk, dat ze dat Lieke voor haar verjaardag wilde geven. Ook nichtje Bowien kreeg dit bijzondere kado en dus hebben de meiden 3 ochtenden geschaatst. Lieke heeft het enorm naar haar zin gehad en wilde er natuurlijk meteen op echter de kosten zijn best hoog en mevrouw zit al op gymnastiek en de theaterschool, dus voorlopig maar even niet. Wat wel grappig was, we werden gebeld of Lieke geïnterviewd mocht worden voor schaatsen.nl. Dus enige tijd later stond Lieke aan de telefoon een aantal vragen te beantwoorden. Wie weet verschijnt het binnenkort op hun site.

En ondanks dat Lieke nog niet jarig is heeft ze ook al kado nr 2 en 3 te pakken. Lieke is een echte dierenvriend en wil dus heel graag een huisdieren, maar omdat papa en Max allergisch zijn kan dat niet zo 1,2,3. Lieke heeft daar lang over nagedacht en vroeg op een gegeven moment aan papa of hij ook allergisch voor veertjes is. Nee zei papa, nou dan wil ik graag een vogel zei Lieke toen. Na informatie ingewonnen te hebben bleken grasparkietjes de beste vogels voor kinderen te zijn, deze kun je namelijk tam maken. Via via hebben we een vogelkooi gekocht (kado nr 2) en tja toen die leeg in huis stond was dat wel een beetje raar, zeker voor Max die zich afvroeg waar de vogels waren. Oma en opa Stieding wilde wel aan Lieke grasparkieten (kado nr 3) geven, want inmiddels was duidelijk dat twee nog leuker zou zijn, dus op een zaterdagmorgen zijn ze naar de dierenspeciaalzaak geweest en kwamen terug met deze twee grasparkietjes. Lieke is er helemaal blij met dit geweldige kado, wat een verwennerij. Ook Max vind de vogeltjes leuk en heeft vooral in de ochtend moeite om zijn ontbijt op tijd op te eten zo afgeleid is hij.


Enige tijd geleden hebben Cristian en ik een intake gesprek gehad met Syndion (een zorginstelling) over de mogelijkheid tot logeren voor Max bij een gastgezin. We hebben hier al een tijd over nagedacht en vonden dit een te nemen stap. Max gaat met heel veel plezier logeren bij opa en oma, maar Max wordt groter en sterker en opa en oma kunnen het nu nog prima aan, maar er komt een tijd dat dit niet meer zo gemakkelijk zal gaan. Dit was zeker geen gemakkelijke beslissing, maar aangezien we nog niet zomaar een match zouden vinden vonden we dat de tijd er rijp voor was. Sneller dan verwacht werd ik gebeld dat er een gezin was gevonden die het met Max wel willen proberen. SLIK, dat gaat snel! Het is een (nog) kinderloos stel waarvan de vrouw werkzaam is bij Syndion en dus heel bekent is met de doelgroep en ook met Max want zij kent hem van de vakantie opvang. Dit gaf mij meteen wel een goed en veilig gevoel. Eerst zijn ze hier 's avonds geweest om echt met elkaar kennis te maken en vragen over en weer te stellen. De volgende afspraak was bij hun samen met Max. Max vond het meteen prima en was erg op zijn gemak. De week erop, afgelopen vrijdag was de eerste logeernacht een feit. Max hadden we van te voren goed verteld wat hij ging doen en toen we daar aankwamen was hij meteen thuis, hij wist alles nog te vinden en leek niet in de war toen ik naar huis ging, dag mama.
Zaterdagmiddag kwam hij weer thuis en alles was goed gegaan, Pieta (de logeervrouw) heeft leuke foto's gemaakt zodat we konden zien hoe het is geweest. De volgende keer gaat Max van zaterdag op zondag logeren en daarna voor een heel weekend. Het gaat zo dus wel snel, maar gelukkig gaat alles goed. Vanaf het nieuwe jaar zullen we zo 1x per 6 weken gebruik van hun maken zodat Max ook nog af en toe bij opa en oma kan logeren en niet onbelangrijk lekker thuis kan zijn.